Politiek

  • Welk regeringsbeleid hanteren ze in Ghana? En hoe beïnvloedt dit de bevolking?
  • Kende Ghana veel oorlogen? Hoe ging de regering hiermee om?

  • Is er sprake van kinderarbeid in Ghana? Waarin en hoe uit zich dat dan?

  • Heeft de slavernij nog steeds invloed op de huidige samenleving van Ghana?

Nana Akufo-Addo

Welk regeringsbeleid hanteren ze in Ghana? En hoe beïnvloedt dit de bevolking?

Ghana heeft een relatief rustig politiek klimaat en is in dat opzicht een voorbeeld voor andere Afrikaanse landen. Ghana is een constitutionele democratie. Wat betekend dat de rechten in de democratie worden bepaalt in de grondwet van dit land. Jerry Rawlings greep in 1979 de macht in het land en behield zijn leidende positie toen er in 1992 voor het eerst democratische verkiezingen werden gehouden. Na twee termijnen als president droeg hij de macht in 2000 vreedzaam over aan John Agyekum Kufuor. In de tussentijd heeft Ghana al meerdere presidenten gekend en is de corruptie met de jaren afgenomen. De president die Ghana nu kent is Nana Akufo-Addo. Hij is herkozen in januari 2017.

De Ghanese overheid van het land is veel bezig met het tegengaan van schending van mensenrechten. Terwijl zij dit doen wordt er nauw samengewerkt met andere landen, er worden verdragen en rapporten gepresenteerd. Ook zijn er al een aantal artikelen opgenomen in de grondwet die ingaan op mensenrechten. Denk hierbij aan persoonlijke vrijheid, tegengaan van slavernij of gedwongen arbeid en hoe iedereen elkaar moet behandelen zoals in de grondwet staat beschreven. Organisaties als Amnesty International helpen de Ghanese overheid.

Ghana staat bekend als een van de weinige politiek stabiele landen in West-Afrika. Het democratische meerpartijenstelsel blijkt goed te werken en dat heeft ertoe geleid dat veel westerse instanties (zoals de Wereldbank) het land graag helpen met economische hulp. Ook buitenlandse bedrijven durven te investeren in Ghana. Toch blijft de economische positie zorgwekkend. De buitenlandse schulden zijn hoog en de nationale munt is zwak. Landbouw is en blijft de voornaamste economische sector. Goud, cacao en hout zijn de belangrijkste exportproducten. In recente jaren zijn er olievelden gevonden voor de kust, wat de importlasten van deze grondstof enigszins zal drukken.

Kende Ghana veel oorlogen? Hoe ging de regering hiermee om?

Ghana heeft in de afgelopen eeuwen een hoop oorlogen gekend. Dit zijn oorlogen die door de binnenlandse stammen gevoerd werden maar ook met anderen landen. Het zijn ongeveer 45 oorlogen die teruggaan tot het jaar 1588 waarin de Nederlanders met de Portugezen een conflict hadden. Dit is het eerst gedocumenteerde conflict van Ghana. Het laatst gedocumenteerde conflict van Ghana was in 1948. Dit speelde zich in de laatste jaren af waarin Ghana nog deel uitmaakte van Engeland, als kolonie. Het conflict ontstond door een boycot die door de leider Nii Kwabena Bonnie werd georganiseerd tegen de import van Europese goederen. De Ghanezen kwamen op 28 februari 1948 in opstand tegen de Engelsen. Tijdens dit protest zijn een aantal onbewapende Ghanese militairen om het leven gekomen. Een van deze mannen was Sergeant Nii Adjetey. Sinds deze dag op 28 februari 1948 wordt hij elk jaar in Accra herdacht. Het gevecht tegen onafhankelijkheid heeft hierna nog enkele jaren geduurd. Het land werd pas onafhankelijk in maart 1957. Ruim 9 jaar later. 

            Nii Kwabena Bonnie

Is er sprake van kinderarbeid in Ghana? Waarin en hoe uit zich dat dan?

Al jarenlang vechten er organisaties van buitenaf om de kinderarbeid in Ghana te stoppen. Kinderarbeid is dus kortgezegd iets normaals in Ghana. Meestal gaan kinderen werken omdat een van de ouders niet meer kan werken. Dit komt vaak omdat het werk zwaar en intensief is en het de ouders heeft verwond of uitgeput. Een voorbeeld hiervan is dat de kinderen moeten werken in de steengroeven en soms wel voor elf uur lang stenen moeten fijnhakken. De kinderen die hier komen werken zijn vaak tussen de veertien en de zeventien jaar maar de hebt natuurlijk uitschieters naar acht of negen jaar. Ghana staat bekend om zijn grote goudproductie. Bedrijven die vanuit het buitenland goudinkopen doen in Ghana weten niet dat ze op die manier de kinderarbeid stimuleren. Dat komt omdat de kinderen vaak aan het werk zijn in kleine mijnen waar geen regels gelden voor kinderarbeid maar dus ook niet voor de veiligheid (HLN, 2015).

Dit geld overigens ook voor ander werk. Zwaar huishoudelijk werk of ander economisch werk in de fabrieken of vissers voorzien van hulp. Kinderen worden ook vaak bij families weggehaald met de belofte dat zij dan elk jaar wat geld zouden krijgen om andere monden te voeden en dat het kind na een jaar weer teruggestuurd zou worden. Vaak is dit niet het geval. De ouders zullen dan in het begin nog wel wat geld ontvangen maar in de meeste gevallen zullen ze hun kinderen nooit meer zien. Zij werken dan voor vissers en moeten zware en gevaarlijke klussen doen. Als ze het niet goed doen of ze doen het niet snel genoeg krijgen ze een flink pak slaag. De leeftijdscategorie ligt bij deze kinderen een stuk lager dan bij de rest. Vaak worden ze als peuter of kleuter al weggehaald bij familie. In de Ghanese wet staat dat kinderen beschermd worden tegen verwaarlozing of uitbuiting. Maar omdat de overheid de daadkracht nog niet gevonden lijkt te hebben om dit aan te pakken in het land wordt er een verkeerd beeld geschetst. Er zal een kleine straf tegenover kinderarbeid staan (Metterdaad, 2016)

 

Heeft de slavernij nog steeds invloed op de huidige samenleving van Ghana?

In Ghana wordt vandaag de dag nog steeds weinig gesproken over de slavernij die ongeveer tweehonderd jaar geleden plaatsvond aan de westkust van Afrika. Het onderwerp ligt erg gevoelig bij de bevolking maar vooral bij de mensen wiens voorvaderen op schepen naar Amerika zijn gezet. Zoals wij in Nederland een aantal scheldwoorden kennen en vrijheid van meningsuiting hebben kennen zij dat daar niet op die manier. Als je iemand daar uitmaakt voor slaaf mag die persoon naar de rechter stappen. Het is een misdrijf die je begaat.

Voordat de Europeanen naar Ghana kwamen bestond er al slavenhandel in het land. Dit vond vaak plaats tussen de stammen en zij gebruikte krijgsgevangene uit de oorlogen als slaven. Echter werden deze mensen netjes behandeld en konden ze hun vrijheid terugverdienen bij goed verricht en hard werk. De Europeanen maakte hier verandering in. Als je als stamhoofd slaven verkocht aan de Europeanen kon je veel geld en wapens krijgen. Wat meer macht betekende voor veel stammen in Ghana.

Vandaag de dag worden er in het fort Elmina, waarvan de renovatie tevens is gefinancierd door de Nederlandse overheid, rondleidingen gegeven aan scholen. Dit doen ze om de kinderen bewust te maken van de situatie lang geleden. Wel doen ze dit voorzichtig en laten gruwelijke informatie achterwege. Het is voor de kinderen goed om te weten dat de slavernij niet alleen werd aangestuurd door de Europeanen maar dat er een samenwerkingsverband was met de Ghanezen. Veel kinderen weten dit niet omdat ze de informatie te horen krijgen door vertelde verhalen over hun voorouders.

«   »