Na ons ontbijt in Kokrobite werden we met de taxi opgehaald en naar Accra Circle gebracht. Dit is een groot busstation van moderne en minder moderne bussen. Met behulp van een aardige vrouw die ook naar Kumasi ging, kwamen we in de juiste bus terecht. In Kumasi werden we opgehaald door een peuterjuffie van onze stageschool. Zij is onze leeftijd en al snel hadden we het gezellig samen. Ze nam ons mee de markt op en bracht ons naar het New Destin Education Centre. Dit was nog een hele weg door de grote stad Kumasi, dat wel een doolhof leek. Op het New Destin Education Centre werden we ontvangen door de mamma van de school. Zij is de eigenares van de grond en de gebouwen die erop staan. Een deel van een gebouw is haar huis en in de woonkamer zullen wij voor de komende drie maanden slapen. Er staat een twijfelaar in met een eenpersoonsmatras voor Nathalie en ik slaap op een matras op de grond. Na een heerlijk welkomstmaal namen we een koude douche en doken we ons bed in.
De school begint hier namelijk elke dag om 6:30 en de lessen eindigen om 15:00. De kinderen blijven daarna echter lang hangen, omdat ze moeten wachten totdat ouders of familieleden hun ophalen. Dit kan soms wel een uur of langer duren, omdat deze tot laat moeten werken. Alle kinderen dragen op school een schooluniform. Ze hebben drie verschillende uniformen en dragen deze afhankelijk van de dag. Zo hebben ze een witte polo, een blauw met zwart geruite blouse en een oranje polo. Naast deze structuur hebben ze ook elke dag bepaalde gerechten. De kinderen eten hier namelijk op school en twee kokkinnen maken dit voor hen klaar. De leraren eten hetzelfde eten, maar op een ander moment, zodat wanneer de kinderen eten, er toezicht kan worden gehouden. Wij zelf hebben de gerechten van dinsdag, woensdag en donderdag al geproefd. Het ontbijt bestaat elke dag uit een stuk wit brood met zoute boter en wat drinken of pap. Op dinsdag is het chocomelk, op woensdag rijstepap en op donderdag maïspap. Tussen de middag is het eten elke dag anders. Op dinsdag kregen we een soort maïspudding met vissoep. Dit was helaas heel erg vies… Wij ervaarden het als een soort zure kneedgum met een slijmerige soep en daarom zullen we voortaan op dinsdag rijst krijgen met tomatensaus. Het eten van woensdag en donderdag was wel lekker. Op woensdag aten we witte bonen in tomatensaus met gekookte banaan en op donderdag yam (een soort mega grote aardappel) met vissaus. In de avonden maken wij zelf iets klaar, maar dit is niet altijd groot, omdat we tussen de middag al uitgebreid eten. Water drinken we hier uit flesjes en zakjes, omdat het water uit de kraan niet drinkbaar is. Daarnaast is de kraan ook vijf keer per dag leeg en dit heb je alleen door op de meest ongelukkige momenten. Daarom staat er altijd een emmer water klaar voor als je met shampoo in je haar staat en de douche stopt. Naast dat het water wel eens weg blijft, valt de stroom ook geregeld uit. Tja, dan moet je het even overleven zonder ventilatoren licht en werkt een koelkast eigenlijk ook niet. Voor de schijn gebruiken we hem toch maar wel.
Deze week hebben we rondgekeken in verschillende klassen, waaronder een peuterklas, een kleuterklas en een derde klas (groep 5). In deze klassen hebben we ook verschillende waarnemingen gedaan. De peuterklas bestond uit zo’n 12 drie jarige leerlingen en zij leerden al de letters en de cijfers. Wat ons opviel, is dat de leerkracht de kinderen riedeltjes leerde, door ze keer op keer te herhalen. De leerlingen zeiden de leerkracht elke keer na, totdat ze het zonder de leerkracht konden. Maar wat ze nu eigenlijk konden, wisten ze niet. Dit bleek toen we met ze probeerden te tellen. Ze konden best de cijfers van één tot tien opnoemen, maar ze hadden geen idee dat ze aan het tellen waren. Dit bleek ook zo in de kleuterklas te zijn. Dit was een klas met 39 kinderen en het was er altijd chaos. Hier probeerden ze met de kinderen al plus en min sommen te maken, maar de betekenis van het getal wisten ze gewoon nog niet. Hier hebben wij toen een rekenles verzorgt en een aantal kinderen begonnen het te begrijpen. Waar wij het meest enthousiast van werden, is dat de leerkracht met onze inbreng in de les erna meteen aan de slag ging.
Voor de derde klas stond wel een hele goede leerkracht. Hij vertelde boeiend en gebruikte veel voorbeelden, waardoor het voor de kinderen ook beeldend werd. Hij liet zien dat hij veel algemene kennis bezat en was daarom erg inspirerend voor de kinderen. De derde klas sprak ook goed Engels en de leerlingen deden allemaal actief mee. Dit vonden wij leuk om te zien en ook wij konden in zijn lessen veel leren. Ten eerste was hij een voorbeeld voor ons als leerkracht, maar daarnaast friste hij ons geheugen op over ICT, Biologie, verschillende culturen en Engels.
Veel dingen gaan er op deze school, in deze cultuur, anders dan in Nederland. Zo wordt er dus veel meer gedaan aan dramwerk, hebben de leerkrachten meer macht, worden kinderen geslagen wanneer ze echt iets fout doen (zoals een ander kind pesten), wordt er eten op school verzorgd, zijn de schooldagen langer, is er minder materiaal aanwezig (zoals potloden, papier, enz.) en zijn er andere eisen gemaakt door de schoolinspectie. Er zullen vast nog meer verschillen zijn, maar die moeten wij nog ontdekken of we zijn er nu al aan gewend. Toch heeft deze school al Europese invloeden, omdat de eigenares lang in Europa heeft gewoond.
Later meer, want vandaag hebben de kinderen (en wij dus ook!) een vakantie dag en gaan wij de markt op!
Liefs uit Kumasi!
Reactie plaatsen
Reacties
Wat een verschil in lesgeven... wat goed van die onderwijzer met z.n verhalen, dat de kinderen aan zijn lippen hangen! En jullie ook begreep ik. Dank je wel voor de informatie!
Wat boeiend en interessant Janne, wat goed dat je ook al inbreng hebt! Erg leuk om te lezen! X
Heel boeiend allemaal, wat een bijzondere ervaringen! Jullie moeten wel vroeg op!