Dat is een gek besef. We zijn hier nog 3 weken maar dit was ons laatste weekend in Kumasi, in de school en in onze kamer. Vrijdag hebben we normaal gesproken een vrije dag en we kozen ervoor om de stad in te gaan. Vooral omdat we dat nog te weinig hebben gedaan en ik ook wat moest ophalen bij de apotheek die vlakbij het winkelcentrum was. We pakte de trotro bij de grote weg en wat ging dat soepel. We zijn al echte Ghanezen... Even gek toen we ons bedachten hier nog maar voor korte tijd te zijn. Jannes ouders zouden in onze laatste week in Kumasi langskomen en ineens was dat al volgende week. We stapte uit bij Maakro, waar het familiehuis ook vlakbij staat en zijn toen gaan lopen richting het postkantoor. Want dat was toevallig op de route. We hadden veel bekijks, want wat moeten twee blanke meisjes nou langs een weg vol auto onderdelen? Wij hebben ons doodgelachen. We kunnen nog niet zo goed wennen aan het feit dat mensen ons soms vastgrijpen aan de pols. We vragen ze meestal heel aardig of ze ons los willen laten maar meestal wordt er dan hard gelachen. Wij lachen iets minder hard. Soms beseffen de mensen hier niet helemaal dat wij ook mensen zijn net als zij.
Eenmaal aangekomen bij het postkantoor heeft Janne de laatste brieven op de post gedaan, want anders zouden ze niet meer op tijd aankomen. We lachen nog steeds om prijs. Het kost geen drol om brieven uit Afrika naar Nederland te laten versturen. Daar moeten we in Nederland wat aan veranderen! Toen de laatste stempel op de brief was gezet zijn we een taxi gaan zoeken. Voor vijftien Cedi wilde die man ons wel naar de apotheek brengen. Het was weer een spannende rit in deze Afrikaanse auto. Elke keer dat de taxi stopte schoof onze bank naar voren... haha. Nadat we bij de apotheek waren geweest konden we lopend naar een restaurantje in de buurt. Hier hebben we een verse smoothie, een heerlijke pizza en een salade besteld. Er zat zelfs kaas op!
Kumasi Shopping Mall. Onze volgende bestemming. "Zullen we proberen een Uber te regelen?" So we did! And it worked! Voor een spotprijs werden we door de leukste taxichauffeur van Ghana bij het winkelcentrum afgezet. Het was Black Friday en een gekkenhuis. Dus wij deden lekker mee. We pakten allebei een mandje en hebben alles erin gegooid wat we lekker en leuk vonden. Later moesten we toch overgaan op een karretje omdat het te zwaar werd haha. We vonden dat we wel genoeg geld hadden uitgegeven en besloten weer een Uber te regelen. Dit bleek iets meer gedoe want de chauffeur kon de twee blanke meisjes niet vinden bij de ingang van het winkelcentrum. Overigens een hele aardige man die ons (slapend) voor 2 uur heeft vervoerd. We zijn deze dag geëindigd met een filmpje en wat chips. We zaten toch nog vol van de lunch... Wat zorgen we toch goed voor onszelf hè!
De rest van het weekend hebben we niet veel bijzonders gedaan. Vooral lekker gerelaxt, gewassen en het theoretisch kader van ons onderzoek afgerond. We hebben zondagavond lekker aardappels met spinazie en een kaassaus van Knorr gegeten. Lekker Nederlands maar niks smaakt zo lekker als thuis. Toch hebben we even genoten en de avond afgesloten met een filmpje. Laten we het erop houden dat we bewust van een rustig en laatste weekend in Kumasi hebben genoten (met pijn in onze buik van het lachen, want daar hebben we onszelf niet tekort in geschoten dit weekend)!
Reactie plaatsen
Reacties
Wat een geweldige tijd hebben jullie gehad. Onvergetelijke ervaring. Ik heb veel bewondering voor jullie openheid en flexibiliteit.
Jee, wat vliegt de tijd toch he? En Uber heeft Kumasi gevonden??? Wauw... ik heb dit in Tamale of Accra nog niet gehoord, maar in Accra zal het nu ook wel zo zijn vermoed ik.
Wat geweldig Janne dat jij brieven hebt geschreven naar Nederland. In dit e-mailtijdperk lijkt het me heel bijzonder om een brief uit Ghana te ontvangen.
Ik ben heel benieuwd naar jullie onderzoeksverslag en naar jullie belevenissen in de laatste periode.
Geniet er nog van!!!
Groetjes,
Astrid